<γύρω στις 10 το πρωί χτυπάει το κουδούνι>
- Γεία σας, είμαι η κυρία Ντόκα. Κάνουμε μια γνωστοποίηση :-)
< η φωνή είναι τόσο γλυκειά και χαρούμενη που μπαίνεις στον πειρασμό, αλλά..>
- Σας ευχαριστώ κυρία Ντόκα, αλλά δυστυχώς δεν έχω χρόνο.
- Εγώ σας ευχαριστώ, καλημέρα σας.
- Καλή σας μέρα
Η κυρία Ντόκα δεν έκανε "προώθηση" δεν έκανε "ενημέρωση", έκανε "γνωστοποίηση"! Τι φαντασία σκέφτηκα.
Εκτός από φαντασία όμως χρειάζεται και κότσια και Ιώβειο υπομονή. Δεν είναι απλό να παίρνεις τους δρόμους και να χτυπάς απρόσκλητη ξένες πόρτες. Αλήθεια κυρία Ντόκα μου, τι αποθέματα δύναμης, αποφασιστηκότητας και προσήλωσης σε οποιονδήποτε σκοπό σου έχεις για να μπορείς να αντιμετωπίζεις το κάθε δυνητικό τέρας με τέτοια γλυκύτητα!
Ό,τι κι αν έχουμε κάνει εμείς οι Ξερεισποιοσειμαιγώ, αν δεν μπορούμε να πουλήσουμε με τέτοια χάρη και ευγένεια μια "γνωστοποίηση" Τετάρτη πρωί πίσω από μια κλειστή πόρτα, μάλλον έχουμε πολλά να καταφέρουμε ακόμη.
Περιοδεύων πωλητής: να ένα επάγγελμα που έχει τον σεβασμό μου!
.
11 σχόλια:
Δεν είναι επάγγελμα για ντροπιάρηδες, πράγμα που σημαίνει ότι δεν θα μπορούσα ποτέ μα ποτέ να το ασκήσω!
Περιοδεύων πωλητής: να ένα επάγγελμα που έχει τον σεβασμό μου!
Με εκπλήσεις καθημερινά! :-P
Εγώ εκνευρίζομαι αφάνταστα με τους κουστουμαρισμένους τύπους που μου χτυπάνε το κουδούνι για να "μειώσουν το λογαριασμό του τηλεφώνου μου στο μισό"! Με τις σπαστικές κυρίες που με ξυπνάνε πρωινιάτικα για να με ενημερώσουν για το "φοβερό δώρο που κέρδισα"!
Και πραγματικά θέλω να σκοτώσω αυτήν που με πήρε χτες το βράδυ την ώρα που έκανα μπάνιο, που γλύστρισα και κόντεψα να φάω τα μούτρα μου για να σηκώσω το τηλέφωνο και με ρώτησε: "Είστε η κυρία του σπιτιού;"
Ουφ!
Υ.Γ. 1 Τη δουλειά τους κάνουν και το ξέρω... Κι έχω κάνει κι εγώ κάτι αντίστοιχο, για όσο άντεξαν τα νεύρα μου... Αλλά κατά τη γνώμη μου αυτό το επάγγελμα δε θα έπρεπε να υπάρχει!
Υ.Γ. 2 Στην πρώτη ευκαιρία θα ανεβάσω μερικά καρεδάκια της Μαφάλντα και τον τρόπο που χειρίζεται αυτή τους πλασιέ! ;-)
Υ.Γ. 3 Πάλι σεντόνι έγραψα... Sorry...
Ποτέ μην πεις ποτέ.
Άλλωστε, το πρώτο βήμα για να πάψεις να ντρέπεσαι, είναι να δηλώσεις ντροπιάρης!
@ αρίστη
Κι εγώ συχνά αναστατώνομαι από την επίσκεψή τους και θυμάμαι με δυσφορία κάποιες φορές που έχω υπάρξει απότομος μαζί τους (θα μπορούσα να είμαι εγώ αυτός στο σκίτσο). Αυτό όμως δεν μπορεί να ακυρώσει το σεβασμό μου.
Βρήκες άνθρωπο τώρα, να ζητήσεις συγνώμη για μακροσκελές κείμενο :-)
Καμιά φορά κοιτάω αυτά που γράφω κι αναρωτιέμαι αν είναι κείμενο με ζουμί ή άσκηση δακτυλογράφησης
LOL
Μες γειες το blog.
Την ανάγκη κάνουν φιλοτιμια ρε παιδια οι άνθρωποι, να βγάλουν το ψωμάκι τους.
..Με γειες ήθελα να πω
Ασε που κάποιες φορές ο περιοδεύων πωλητής μπορεί να βρεθεί στο ρόλο του μπαρμαν. Οχι να σερβίρει ποτά αλλά να ακούσει όλα τα σώψυχα εκείνου που του άνοιξε την πόρτα... Εμπειρία βλέπεις απο περίοδο που εργαζόμουν ως πλασιέ βιβλίων.Κρίμα που δεν είχαν κυκλοφορισει τότε τα βιβλία του Γιάλομ. Θα είχα πουλήσει τρελλά...
Την καλησπέρα μου...
@speira
Ευχαριστώ για την ευχή σου.
Φιλότιμο. Να μια όμορφη λέξη, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ελληνική. Πολύ χαίρομαι όποτε τη συναντάω. Να ΄σαι καλά!
@axenbax
μεράααα!
Αν έχεις καμιά άκρη, αγοράζω ακόμα Γιαλομ :-)
Νομίζω ότι μετά από τις πρώτες χυλόπιτες παθαίνεις ανοσία, δεν γίνεται αλλιώς. Όσο παχύδερμο και να είσαι δεν θα άντεχες σε τέτοιες δουλειές. Η υπόθεση θυμίζει λίγο ένα αγόρι που μαθαίνει να φλερτάρει τις γυναίκες. The odds are disastrous, αλλα΄σύμφωνα με τον νόμο των πιθανοτήτων, έ, όλο και κάποια πόρτα θα ανοίξει...
Με το θέμα έχει ασχοληθεί παλιότερα η Ψιλικατζού εκ των έσω, τα λέει σταράτα και με χιούμορ. Αν σε ενβδιαφέρει ψάξε κάπου στον Οκτώβριο, νομίζω.
Σ:)))
ΥΓ θα ήθελα αν είμαι ευγενικός μαζί τους αλλά σπάνια τα καταφέρνω. Ειδικά όταν τηλεφωνούν σε ώρες κοινής ησυχίας...
>Με το θέμα έχει ασχοληθεί παλιότερα η
> Ψιλικατζού εκ των έσω,
δεν τη γνωρίζω την Ψιλικατζού.
Είμαι καινούργιος στο σπορ του blogging, το οποίο αν και εξαιρετικά ενδιαφέρον ειναι τόσο χρονοβόρο που απορώ αν και πώς θα μπορέσω να συνεχίσω.
Πού γράφει η Ψιλικαντζού;
Να΄το:
Το πεζοδρόμιο
Σ;)))
Δημοσίευση σχολίου