Ισορροπώντας την αναίδεια


Κοιτάζω γύρω μου και τι βλέπω; Τρομαγμένες σκόνες, κλαδάκια και κομματάκια από κουρελάκια αναδευόμενα βιαίως για μερικές δεκαετίες στον ανοιξιάτικο χείμαρρο της ζωής.

Κι εγώ περιπλανόμενος ρέηβερ κι αυτιστικός, που γιορτάζει σε νοητικά πάρτυ-κονσέρβα την αυτοδιάθεση και ελευθερία του. Χα-χα! Νόστιμες λέξεις! Μ' αυτές μαγειρεύουνε τα πιο σπαρταριστά ανέκδοτα!

Όταν ένα κουτσουράκι ανάμεσα σε δυο βίαιες καμπές του νερού καταφέρνει να κρατήσει σταθερή μια ελάχιστη πορεία για ένα τικ του ρολογιού (ίσως και κατά τύχη) και βγάζει γλώσσα στα υπόλοιπα φερτά που ακόμα παλεύουν κάτω από το νερό, χρειάζεται να ακουστεί και μια συγνώμη, έτσι, για να ισορροπήσει η αναίδεια.

Κι ένα ευχαριστώ σ' αυτήν που το καθαρό της βλέμμα γίνεται λόγος και αφορμή για να σκίσω το στέρνο μου με τα ίδια μου τα χέρια για να με ψιλαφήσω το πώς είμαι από τα μέσα. Ανακατέβω με τις παλάμες μου τις σπλήνες, τα πνεμόνια και τον εγκεφαλάκο της ωμής μου μαγειρίτσας, όλα αυτά δηλαδή που αν ήμουν σφάγειο δε θα 'χανε αξία εμπορική και ζητώ συγνώμη σ' όποιον αδίκησα υποτιμώντας τον πάνω από τον πύργο μου τον αψηλό. Αυτόν τον από τραπουλόχαρτα...

Πώς το 'λεγε σ' εκείνο το παραμυθάκι ο Νιόνιος;
Δε με λένε Hracker και κυρ Hracker και αφέντη Τσουτσουνομύτη.
Μόνον hracker με λένε.
Μόνον hracker ...

Ο Μαρκές λίγο πριν φύγει το είπε ακόμη καλύτερα: "Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλο από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί."

ΥΓ: αν ο περαστικός αναγνώστης δε βγάλει άκρη ας μη σκάσει. Η ASCIIση αυτή είναι σίγουρο ότι δεν τον αφορά.

8 σχόλια:

par...alogos είπε...

OK.
Εγώ έχω καεί σε κωδικοποίηση ASCII, αλλά δεν κατάλαβα και πολλά, έχω και άγνωσυες λέξεις, αλλά δεν ανησυχώ ακόμα γιατί είμαι μικρός και θα τις μάθω κάποτε (Ελπί-Ζω), αλλά αυτό που είπε ο Μάρκες ήταν πολύ καλό (εγώ έχω ένα των αναρχικών που δεν ξέρω αν κολάει αλλά το αραδιάζω: "Μην φτύνεις κάτω, υπάρχουν πολλοί από πάνω σου"), απο τα άλλα να σχολιάσω μόνο ότι το όνομα σου είναι πάντρεμα hacker και cracker, άρα δεν σε λένε hraker ουσιαστικά (δίκιο είχε ο Σαββόπουλος), αλλά αυτό είναι άλλο θέμα που ίσως να το αναλύσουμε την επόμενη φορά πράγμα που δεν το βλέπω και πολύ πιθανό...
ΑΝΑΣΑ

Ανώνυμος είπε...

Αν κατεβάζαμε τις μάσκες πιο συχνά, αν δεν φοβόμασταν να γυμνωθούμε, αν αγαπούσαμε για τον άλλο κι όχι για μας σίγουρα θα βρίσκαμε πιο πολλούς συνοδοιπόρους στο μονοπάτι – ζωή μας, που θα ήταν πιά φίλοι, αγαπημένοι, παιδιά μας. To ξαναλέω: ντρέτοι υπάρχουν πολλοί αλλά φοβούνται να φανερωθούν. Btw o Μαρκές στάθηκε τυχερός και ζεί ακόμα.

speira είπε...

Aργείς αλλά χτυπάς κέντρο.

cropper είπε...

Πώς μπορεί να αμφισβητήσει κάποιος, εγώ, ένα τέτοιο δυνατό κείμενο, μια κατάθεση ψυχής;

Ένα βήμα παρακάτω τα λόγια του Μαρκές πάω: ούτε τότε ούτε ποτέ δικαιούται να κοιτά από ψηλά ο άνθρωπος τον άλλον. Ας κάνει τον κόπο να σκύψει και να σηκωθεί μαζί του.

Nikita Ras είπε...

Νικόλα πάντα είχα μια σχέση ειλικρίνειας μαζί σου! Με δυσκόλεψες πολύ με το ASCII! Τι το πέταξες στο τέλος αγόρι μου; Μια χαρά δεν τα πηγαίναμε ως τώρα; :)))

hracker είπε...

@par...alogos
> έχω και άγνωσυες λέξεις, αλλά δεν
> ανησυχώ ακόμα γιατί είμαι μικρός

it's never too early

@pegasus
>ντρέτοι υπάρχουν πολλοί αλλά
>φοβούνται να φανερωθούν.
τι σημαίνει "ντρέτοι";

>o Μαρκές στάθηκε τυχερός και ζεί ακόμα.
Έχεις απόλυτο δίκιο!!
Αντιγράφω από την wikipedia:
"In 1999, García Márquez was diagnosed with lymphatic cancer. This event incited García Márquez to start writing his memoirs. In 2000, his impending death was incorrectly reported by Peruvian daily newspaper La Republica. The next day other newspapers republished his farewell poem. Later the poem was determined to be the work of a Mexican ventriloquist."
Ο τύπος ζει και βασιλεύει. Πάντως η αξία του ποιήματος δεν αναιρείται.

@speira
:-)

@cropper
ηθελε αρκετή μαγκιά αυτό σου το σχόλιο. Καθυστερημένα μπράβο κι ευχαριστώ.

@μήτσο
Για σπάσε και ξαναρίχτα. Δεν κατάλαβα τι λες, αλλά μη σε στεναχωρεί γιατί ενίοτε δεν καταλαβαίνω ούτε τον εαυτό μου :-))

Ανώνυμος είπε...

ντρέτος = ίσιος, ντόμπρος, ευθύς.

Κατ΄επέκταση είναι οι άνθρωποι που δε φοβούνται να κοιτάζουν το συνομιλητή τους στα μάτια γιατί δεν έχουν τίποτα να κρύψουν ή να φοβηθούν.

ολα θα πανε καλα... είπε...

Φυσικά και δε σε λένε hracker!
To όνομά σου,να υποθέσω ότι βρίσκεται κάπου στο μέσον του αλφαβήτου;
Το αρχικό του ονόματός σου εννοούσα.
:)