Ανατομία μιας τέλειας ημέρας
Εργασία.
Και χαρά ..
.. χωρίς αιτία.
Στον δρόμο ο Lou Reed κονσέρβα: "it's such a perfect day"! Σε such a perfect day, μα ποιός τολμάει ν' αντιμιλήσει; Είναι από άλλο σύμπαν έρωτας αυτός. Είναι χωρίς αιτία. Γι' αυτό μοιράζεται σε κατά μόνας συμμετέχοντες.
Perfect day! Ίσως να 'ναι η Άνοιξη, που και στο καυσαέριο φοράει ένα άρωμα γιορτής. Μάλιστα κυρίες και κύριοι, δεν πα' να χτυπιούνται Αλβερτίσκοι και Σιγκμουντίσκοι χιλιάδες περί λόγων, λογισμών, κλειστών πακέτων και χρησμών, είμαστε έρμαια. Έρμαια αξιαγάπητα μυρουδιών, ήχων, κι επιθυμιών στοχαστικών.
Έτσι κι εγώ και με αρέσει!
Για τους εχέφρονες, πρέπει συμπάθεια και σεβασμός.
Σ' εμάς τους άλλους τύχη!
bonus track!
:-P
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
7 σχόλια:
Καλή μας τύχη hracker και αερα στα πανια μας
Καλή τύχη, hracker...
Απόλαυσέ το...
Είναι φαίνεται η εποχή που ο ουρανός βρέχει φιλιά...
>Για τους εχέφρονες, πρέπει συμπάθεια και σεβασμός.
Θλιβερή διαπίστωση γι΄αυτούς που ανήκουν στους συνετούς, λογικούς και φρόνιμους. Με ψυχοπλάκωσες αγαπητέ.
Εγκαινιάζω την επιθυμία μου να απαντάω σε σχόλια κυρίως όταν αυτά περιέχουν ερώτηση, ή όταν "τα παίρνω κρανίο" με την καλή την έννοια όπως με την pegasus. Εγώ σε ψυχοπλάκωσα αγαπητή; Αν ο εγκέφαλός σου ήτανε τόσο αργός όσο ένας ταπεινός pentium, θα επέλεγες τουλάχιστον 3000000 φορές το δευτερόλεπτο "με ποιούς θα πας και ποιούς θ'αφήσεις".
Επειδή το δικό σου εργαλείο πάει πολύ πιο γρήγορα, σίγουρα διαλέγεις τουλάχιστον 100 εκατομμύρια φορές το δευτερόλεπτο. Ακόμη κι αν στηρίχτηκες σ'εμένα για να επιλέξεις μια διαδρομή, αντί να με μέμφεσαι, αξιοποίησε τις υπολοιπόμενες 99.999.999 ευκαιρίες σου ΑΥΤΟ το δευτερόλεπτο για να αλλάξεις "στρατόπεδο" :-)
Ρε παιδιά, τι όμορφος κατ' επίφαση χειμώνας είν' αυτός ο σημερινός!
Τελικά μας επηρεάζει πολύ ο καιρός...
:=)
Οφείλω μια διευκρίνιση για να μην παρεξηγηθώ. Το σχόλιό μου δεν ήταν μομφή σε αυτό που έγραψες εσύ. Είχε να κάνει με πώς ένιωσα ΕΓΩ για ΕΜΕΝΑ διαβάζοντάς το. Πολλές φορές οι λογικοί και συνετοί, αποζητούν να αφεθούν στη στιγμή, το συναίσθημα και την τρέλλα αλλά εγκλωβισμένοι οι ίδιοι στον τρόπο που έχουν μάθει να σκέφτονται και να ενεργούν δειλιάζουν να το κάνουν. Επειδή λοιπόν «γέρνω» προς τους λογικούς αλλά συχνά έχω πιάσει τον εαυτό μου να θέλει να περάσει στην «άλλη μεριά» με ενοχλεί το ότι δεν έχω τη μαγκιά να το κάνω. (Το τραγούδι της Ευσταθίας «Θέλει Μαγκιά» το ξέρεις?)
Η άνεση στην έκφραση δεν είναι το ατού μου, ελπίζω μόνο να εξηγήθηκα και να μην ξαναπαρεξηγήθηκα. :-)
Δημοσίευση σχολίου