"Αλλαζουν όλα εδώ κάτω με ορμή ..

.. τι να καταλάβουμε οι φτωχοί"

[Δ.Σαββόπουλος/Είδα την Άννα κάποτε]

Το αυτοκίνητό μου σε 20 χρόνια θα είναι σκουριά. Λαμπρό μέλλον θα ΄χει το σπίτι όπου ζω, να γίνει ύλη οικοδομική για άλλο σπίτι. Τα νησιά βυθίζονται και αναδύονται σαν χορεύτριες συγχρονισμένης κολύμβησης. Αυτοί που γνώρισα, γεννήθηκαν τοσοδούληδες, θεριέψαν και τώρα συρρικνώνονται. Κάπως έτσι και οι ιδέες κάποιων απ' αυτούς.

Και τι είναι σταθερό;
Τίποτα. Μάλλον η σταθερότητα δεν είναι η κατάσταση η φυσική.
Το πάν φαίνεται να 'ναι ανοιξιάτικος χείμαρρος.
Κι εγώ μαθητευόμενος ράφτερ.

Ωραίο άθλημα το ράφτιν!

Αρκεί μόνον, εκεί που είσαι μέσα στο νερό κι η βάρκα μακριά σου, να θυμάσαι τη συμβουλή του εκπαιδευτή: "όταν θα πέσεις απ' τη βάρκα, μην προσπαθήσεις να πλησιάσεις την κοντινότερη όχθη! Αφέσου ελεύθερος να σε παρασύρει το ρεύμα. Αν αφεθείς δεν θα πνιγείς. Κάποια στιγμή το νερό ηρεμεί και τότε μπορείς να κολυμπήσεις με άνεση προς τα 'κει που θέλεις".

[μουσική υπόκρουση: Craig Amstrong / Starless II]
[μουσικός αποχαιρετισμός: Διονύσης Σαββόπουλος / Σαν τον Καραγκιόζη]

Δεν υπάρχουν σχόλια: